به نقل از «ایرنا»

رستاخیز سیاسی برزیل

تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۴۵۱۷۱

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا بیستمین سالگرد روزی را که برای اولین بار قدرت را در برزیل به دست گرفت، به سبکی نوین جشن خواهد گرفت: با بازگشت به ریاست جمهوری. اما واقعیت این است که از یکم ژانویه ۲۰۰۳ تا یکم ژانویه ۲۰۲۳، شرایط در این پر جمعیت‌ترین کشور آمریکای لاتین و جبهه چپگرایان کهنه‌کار به طرز چشمگیری تغییر کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

داسیلوا اگر چه همچنان به تکرار شعارهای قدیمی خود علاقه‌مند است و اطرافش را با دوستان قدیمی پر کرده اما برزیلِ امروز، همپای جهان، دستخوش تحولات عمیقی شده است.

داسیلوا پس از یک دوره‌ ریاست جمهوری روی کار خواهد آمد که در چهار سال عمرش، دولت را مملو از نظامیان کرد؛ برزیل دیروز یکشنبه یکم ژانویه (۱۱ دی)، مسیر تازه‌ای را با کلاسیک‌ترین سبک سیاسی لولا داسیلوای ۷۷ ساله آغاز می‌کند. این رهبر سابق اتحادیه کارگران و رئیس‌جمهوری سابق بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰، با وعده بازگرداندن لبخند رضایت به چهره هموطنانش به قدرت باز می‌گردد و اولویت‌های او، فعال کردن مجدد اقتصاد، مبارزه با گرسنگی و فقر و نیز درخشش مجدد برزیل به عنوان اولین قدرت آمریکای لاتین در صحنه بین‌المللی است.

هزاران نفر از حامیان حزب کارگران (PT) از گوشه و کنار برزیلِ پهناور به برازیلیا (پایتخت) آمدند و شادی شب سال نو میلادی را با بازگشت دموکراسی به کشورشان گرامی داشتند؛ طرفداران داسیلوا با بنرها، لباس‌ها و کلاه‌های سرخ‌رنگی که قطعا بولسوناریسم (طرفداران ژائیر بولسونارو، رئیس‌جمهوری سابق) از آن متنفر است، تصمیم گرفته‌اند فرصت دوباره‌ای در اختیار کارگر سابق کارخانه فلزات قرار دهند و اینگونه به استقبال سال ۲۰۲۳ بروند.

بولسونارو؛ غائب بزرگ مراسم تحلیف

سال نو میلادی در برزیل، با پایان عصر بولسونارو و آغاز عصر داسیلوا، بیشتر به رستاخیزی سیاسی می‌ماند. رهبر راست افراطی تصمیم گرفت تا در روز تحلیف، خاک کشورش را با خاک آمریکا جایگزین کند تا کسی نباشد که کرسی ریاست جمهوری را به رقیبش تحویل می‌دهد. با منقضی شدن مصونیت ریاست جمهوری بولسونارو به محض ادای سوگند توسط داسیلوا، سفر بولسونارو حتی به یک فرار شبیه است. این نظامی سابق به همراه همسرش «میشل»، راهی اورلاندو (فلوریدا) شد و به نشانه آخرین تبعیت از بت بزرگش، دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا تصمیم گرفت در مراسم تحلیف یکشنبه غائب باشد. بولسونارو در طول دوران تصدی منصب ریاست جمهوری، به تهاجم سیستماتیک متوسل شد تا سیاست‌های اجتماعی و زیست محیطی را از بین ببرد. میراث بزرگ او، تسهیل فروش اسلحه است.

فضای سیاسی حاکم در برزیل در حال حاضر و به طور کلی، دوقطبی است؛ بولسونارو به شکست خود اعتراف نکرده و اعتراض‌ مخالفان داسیلوا همچنان ادامه دارد. اما نگرانی‌ها با حمله نافرجام هفته گذشته به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش یافت. یکی از طرفداران بولسونارو به دلیل تلاش برای ترتیب دادن یک حمله تروریستی و بمب‌گذاری با هدف ایجاد هرج‌ومرج، دستگیر و به تروریسم متهم شد. بولسونارو پیش از حرکت به سمت فلوریدا، این حمله را محکوم و تلاش کرد از معترضانی که دو ماه پیش مداخله نظامی برای جلوگیری از دوره سوم ریاست جمهوری لولا را خواستار بودند، فاصله بگیرد.

بازگشت داسیلوا، بازگشت قدرتمندترین نهاد سیاسی آمریکای لاتین به قدرت است که پس از ۱۴ سال حضور، به دنبال زندانی شدن داسیلوا و جایگزین کردن دیلما روسف رئیس‌جمهوری پیشین (۲۰۱۱- ۲۰۱۶)، طرد و کنار گذاشته شده بود. شخص داسیلوا برای اینکه مبادا کسی فراموش کند وی روزگاری کارگر بوده است، نبود انگشت کوچکش که توسط یک ماشین تراشه قطع شده را به نماد شخصی تبدیل کرده است. وی نخستین رئیس‌جمهوری بود که پس از سه تلاش ناکام در انتخابات، از طبقه کارگر به قدرت رسید و به عنوان رئیس «معجزه اقتصادی»، اعتبار بین‌المللی شگفت‌انگیزی برای کشورش به دست آورد. پس از دو دوره ریاست جمهوری موفق، در سال ۲۰۱۷، به اتهام فساد مالی به ۱۲ سال زندان محکوم شد اما با گذشت ۱۹ ماه از دوره محکومیت، با حکم دستگاه قضایی تبرئه و آزادی او با استقبال انبوهی از رهبران و طرفدارانش همراه شد. و بدین ترتیب، از نخستین روزهای پس از آزادی، زمزمه‌های بازگشت دوباره او به قدرت آغاز شد تا اینکه ساعات پایانی ۳۰ اکتبر ۲۰۲۲ (هشتم آبان ۱۴۰۱) تصاویر و تیترها از خبر «لولا داسیلوا در انتخابات برزیل پیروز شد» در رسانه‌های جهان منتشر شد.

هنر تبدیل دشمن به دوست؛ از رموز پیروزی داسیلوا

حزب کارگران، ستون اصلی دولت بعدی برزیل خواهد بود اما داسیلوا باید قدرت را با نیروهایی از راست و چپ نیز تقسیم کند. چنانکه شخص او در شب انتخابات تاکید کرد و از زبان وفادارترین حامیان داسیلوا شنیده می‌شود: این پیروزی برای لولا و حتی حزب کارگران نیست، بلکه این پیروزیِ دموکراسی است.

خرالد آلکمین فرماند سابق و سیاستمدار راست کلاسیک، نخستین دشمنی بود که لولا داسیلوا برای شکست دادن بولسونارو به متحد تبدیل کرد و از امروز به عنوان معاون رئیس‌جمهوری فعالیت خواهد کرد. کابینه داسیلوا از ۹ حزب تشکیل شده و یک سوم وزیران آن را زنان تشکیل می‌دهند. لولا داسیلوا برای رسیدن به قدرت، ائتلافی از ۹ حزب سیاسی ایجاد کرد که گسترده‌ترین ائتلافی است که تا کنون در تاریخ سیاسی برزیل دیده شده است و احزاب راست میانه را نیز در بر می‌گیرد.

داسیلوا در نخستین سخنرانی خود پس از پیروزی گفت: برزیل به محافل بین‌المللی بازگشته است، دیگر نمی‌خواهد مطرود باشد و نیازمند اتحاد است. بنابراین چنانکه داسیلوا اذعان کرده است، وی تلاش خواهد کرد تا وجهه برزیل را نه تنها در سطح منطقه‌ای بلکه در سطح بین‌المللی بهبود بخشد.

برزیل دارنده بزرگ‌ترین میزان تولید ناخالص داخلی و پرجمعیت‌ترین سرزمین آمریکای لاتین بوده و کشوری درحال‌توسعه با پتانسیل عظیم اقتصادی است؛ برزیل در گروه قدرت‌های نوظهور اقتصادی موسوم به بریکس به روابط و همکاری دوستانه خود با سایر قدرت‌ها ادامه می‌دهد؛ این کشور پهناور یک نیروگاه بزرگ کشاورزی، دارای منابع عظیم معدنی و بازار داخلی قابل‌توجه است و از همه مهم‌تر از نفوذ منطقه‌ای قابل‌توجهی برخوردار است. بنابراین، هر چه بیشتر تکمیل شدن پازل جبهه چپ‌گرایان در این منطقه با پیروزی داسیلوا، نه تنها زمینه برای حضور قدرتمندتر برزیل در عرصه جهانی بلکه شرایط برای عرض اندام قوی‌تر آمریکای لاتین را فراهم خواهد کرد.

برچسب‌ها لولا داسيلوا ایالات متحده آمریکا ژائير بولسونارو آمریکای لاتین برزیل بریکس

منبع: ایرنا

کلیدواژه: لولا داسيلوا ایالات متحده آمریکا ژائير بولسونارو آمریکای لاتین برزیل بریکس لولا داسيلوا ایالات متحده آمریکا ژائير بولسونارو آمریکای لاتین برزیل بریکس آمریکای لاتین ریاست جمهوری لولا داسیلوا رئیس جمهوری بین المللی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۴۵۱۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپا

به گزارش تابناک به نقل از تسنیم، یکی از رویدادهای در دستور کار سیاسی این هفته قفقاز جنوبی، سفر صدیر جپاروف رئیس جمهوری قرقیزستان به جمهوری آذربایجان بود.

گفتگوهای صدیر جپاروف با الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان در چارچوب این سفر را می‌توان به عنوان گسترش روابط دوجانبه و همکاری چندجانبه یاد کرد.

در این سفر 18 سند بین جمهوری آذربایجان و قرقیزستان امضا شد. بر اساس مفاد آن اسناد، می‌توان گفت که دو کشور بر دیدگاه پویایی روابط اقتصادی-تجاری و حمل‌ونقل تأکید دارند.

الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان طی کنفرانس مشترک با همتای قرقیزستانی خود برای مطبوعات اعلام کرد: ما به طور گسترده در بخش انرژی و حمل‌ونقل بحث کردیم. ما در اینجا پتانسیل زیادی را می‌بینیم. ما علاقه‌مند به پروژه‌های سرمایه‌گذاری انرژی‌های تجدیدپذیر در قرقیزستان هستیم. در مورد بخش حمل‌ونقل، پروژه‌های حمل‌ونقل بزرگ و ساخت راه‌آهن در قرقیزستان و آذربایجان در حال اجرا هستند. البته در حال حاضر لازم است رایزنی‌ها در زمینه دیجیتالی شدن مسیرهای حمل‌ونقل و توافق بر سر سیاست تعرفه آغاز شود. ما باید مسیر اروپا را از طریق دریای خزر، آسیای مرکزی نه‌تنها از نظر مسافت، بلکه از نظر جذابیت تجاری نیز راحت کنیم.

صدیر جپاروف نیز گفت: در این مذاکرات دورنمای فعالیت متقابل دو کشور در خصوص توسعه کریدورهای حمل‌ونقل بین‌المللی از آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

این اظهارات حاکی از آن است که طرفین در حال بررسی زمینه‌های منطقه‌ای گسترده‌تر در فضای ژئوپلیتیکی هستند و در عین حال بر اهمیت حمایت از یکدیگر در روابط دوجانبه و سازمان‌های بین‌المللی تأکید دارند.

تراب رضایف کارشناس سیاسی آذری در مورد توسعه روابط جمهوری آذربایجان با قرقیزستان در مصاحبه با خبرگزاری ترند گفت: جمهوری آذربایجان در واقع آشکارا اعلام کرده که ما دیگر از روند ادغام در اتحادیه اروپا حمایت نمی‌کنیم.

وی تأکید کرد: مسیر آینده ما از طریق ادغام با کشورهای تُرک است. روابط سیاسی، اقتصادی و نظامی بین آذربایجان و ترکیه برقرار است. ما با قزاقستان و ترکمنستان در زمینه انرژی، حمل‌ونقل و لجستیک همکاری داریم. در 2 سال گذشته، گردش تجاری بین کشورهای تُرک بیش از دو برابر شده است.

این کارشناس سیاسی خاطرنشان کرد: روابط اقتصادی و سیاسی با قرقیزستان هنوز ضعیف است. ما در تلاش برای بهبود روابط سیاسی و اقتصادی با قرقیزستان در آینده هستیم. علاوه بر این، بین کشورهای ما در مسائل تاریخی، ملی، فرهنگی و مذهبی ارتباط وجود دارد. استقبال از رئیس‌جمهور الهام علی‌اف در سفرهایش به قزاقستان، ازبکستان و قرقیزستان نشان داد که روابط با کشورهای تُرک مبتنی بر پیوند اخلاقی است. به همین ترتیب، به ویژه مهم است که یادآوری کنیم که رؤسای جمهور قزاقستان و ازبکستان در طول سفرهای خود به آذربایجان، مدرسه‌ای در قره‌باغ ساخته و از زیرساخت‌ها حمایت می‌کنند. قرقیزستان نیز در کار ساخت‌وساز در سرزمین‌های آزاد شده آذربایجان مشارکت خواهد کرد. برداشتن چنین گامی از طرف قرقیزستان برای ما اهمیت ویژه‌ای دارد. در همین زمان بنای یادبود چنگیز آیتماتوف در آذربایجان برپا شد. این به روابط ملی، فرهنگی و ادبی نیز کمک می‌کند.

«آقشین کریموف» در روزنامه «کاسپی» در این خصوص می‌نویسد: برای روشن شدن بیشتر موضوع باید گفت که قرقیزستان را نمی‌توان کشوری بسیار قوی از نظر قدرت نظامی و شاخص‌های اقتصادی دانست. اما عضویت بیشکک در سازمان کشورهای تُرک (TDT) سود اقتصادی، سیاسی و ژئوپلیتیکی بیشتری برای آن به همراه دارد. آذربایجان و متحد راهبردی آن ترکیه نقش عمده‌ای در شکل‌گیری این وضعیت دارند. هدف پشت سر هم باکو-آنکارا محافظت قابل‌توجه از دولت‌های تُرک در کشورهای آسیای مرکزی، از جمله قرقیزستان، از عواقب رقابت غرب، روسیه و چین از نظر منافع مشترکشان است.

آقشین معتقد است: بنابراین، علاوه بر تقویت هویت سازمان کشورهای تُرک در قرقیزستان، نشان دادن علاقه به ثبات سیاسی و امنیت پایدار در این کشور بسیار مهم است. کشور آذربایجان به رهبری الهام علی‌اف از ثبات و امنیت در همه مناطق حمایت می‌کند. با این حال، در بحبوحه تشدید رقابت تمرکز جهانی قدرت، بسیاری از مناطق در معرض مداخله خارجی قرار دارند. وضعیت سیاسی و امنیتی قرقیزستان نیز حساس است و خطر تحت فشار قرار گرفتن در بحبوحه رقابت قدرت را از دست نداده است. بنابراین، نیاز به افزایش توجه به پروژه‌های سرمایه‌گذاری در مقیاس بزرگ برای تضمین ثبات سیاسی، اقتصادی و امنیتی در قرقیزستان وجود دارد. به همین دلیل، تصادفی نیست که الهام علی‌اف و صدیر جپاروف مواضع خود را در مورد سبد سرمایه‌گذاری در پرتو همکاری‌های اقتصادی-تجاری و حمل‌ونقل متقابل بیان کردند.

وی تأکید می‌کند: البته نمی‌توان تقویت اهرم اقتصادی چین در منطقه آسیای مرکزی را نادیده گرفت. پکن سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی قابل‌توجهی را در آسیای مرکزی به عنوان بخشی از طرح کمربند و جاده انجام می‌دهد و فرصت‌های قابل‌توجهی برای توسعه زیرساخت‌ها ارائه می‌دهد. آخرین نمونه از آن برای دولت بیشکک، پروژه راه‌آهن چین- قرقیزستان- ازبکستان است. در حال حاضر، توجه به پروژه راه‌آهن چین، قرقیزستان، ازبکستان، خزر و ایجاد فرصت برای افزایش گردش کالا می‌تواند به عنوان یک اولویت مهم در خط باکو-بیشکک تلقی شود. بنابراین، قرقیزستان باید به چالش‌های قرار دادن این کشور در یک تعادل سالم قابل‌توجه در زمینه روابط با آذربایجان و نمایندگی در سازمان کشورهای تُرک نگاه کند. از این منظر می‌توان گفت که نظم سیاسی سازمان کشورهای تُرک از نشان دادن رویکرد چند بعدی خود بین روسیه-غرب-چین ابایی ندارد. زیرا بسیاری از پروژه‌ها در منطقه از جمله کریدور حمل‌ونقل ترانس خزر (دالان میانی) بر فرصت‌های ژئوپلیتیک چین تمرکز دارند. این افزایش توجه بدون شک غرب و روسیه را تا حد امکان بر روی رقابت شدیدتر با یکدیگر متمرکز می‌کند. با این حال، تمرکز بر جهت‌گیری غربی نخبگان سیاسی قرقیزستان از وابستگی اقتصادی یک‌طرفه جلوگیری می‌کند و جذب سرمایه‌گذاری خارجی مستقیم یا غیرمستقیم را تسهیل می‌کند.